بسیاری از مفاهیم مدرن مدیریت انرژی شامل فیلترهای قدرت فعال و سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی هستند؛ اولی بر بهبود کیفیت توان تمرکز دارد در حالی که دومی به مدیریت تعادل توان از طریق ذخیره‌سازی انرژی می‌پردازد. فیلترهای قدرت فعال مکمل هستند و در مقایسه با سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی در سلسله‌مراتب پایین‌تر قرار دارند که به حفظ یکپارچگی سیستم‌های الکتریکی با حذف هارمونیک‌ها و پایدار کردن سطوح ولتاژ کمک می‌کنند. دومی (سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی) به توانایی برآورده کردن نیازهای عرضه و تقاضا کمک می‌کند و انرژی را برای استفاده‌های بعدی ذخیره می‌کند که برای ادغام سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر بهینه است. مهم است که بازیگران بخش انرژی تفاوت‌ها و کاربردهای این فناوری‌ها را درک کنند زیرا این امر تصمیم‌گیری‌های عملیاتی مؤثر را در راستای اهداف پایداری تسهیل می‌کند.