دو رویکرد اصلی قادر به بهبود کارایی سیستم های الکتریکی هستند: اصلاح ضریب قدرت خازنی و القایی. به منظور کاهش ضریب قدرت تاخیری، خازن ها به بارهای القایی اضافه می شوند که معمولاً به صورت موتورها و ترانسفورماتورها وجود دارند. این در صنایع با بارهای القایی زیاد بسیار مفید است. با این حال، مدیریت بارهای القایی، که ممکن است شامل راکتورها باشد، در جایی که بارهای خازنی بیش از حد وجود دارد، انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که ضریب قدرت متعادل است. درک ویژگی های منحصر به فرد و کاربرد هر یک از این روش ها دلایل معقولی برای اتخاذ چنین تصمیماتی ارائه می دهد - برای کارایی عملیاتی و یا هزینه ها.