Główną przyczyną zniekształceń harmonicznych w instalacjach fotowoltaicznych są nieliniowe elementy elektroniki mocy, które obecnie widzimy wszędzie, szczególnie falowniki PV oraz różne urządzenia przełączające. Niedawne badanie dotyczące integracji z siecią z 2024 roku wykazało ciekawy aspekt tego problemu. Odkryto, że około dwie trzecie wszystkich prądów harmonicznych mierzonych na farmach słonecznych pochodzi od tzw. falowników źródła napięcia podczas ich pracy polegającej na przekształcaniu prądu stałego (DC) na przemienny (AC). Zjawisko to jest dość proste, choć jednocześnie technicznie skomplikowane. Falowniki te generują wysokoczęstotliwościowe harmoniczne przełączania w zakresie od 2 do 40 kHz, wynikające z modulacji impulsów (tzw. PWM) oraz pewnych metod rozmieszczenia sygnałów (interleaving). Warto jednak wspomnieć również o innych czynnikach. Transformatory czasem ulegają nasyceniu w określonych warunkach, a gdy wiele falowników pracuje razem w dużych parkach słonecznych, mogą one oddziaływać na siebie w sposób powodujący dodatkowe zniekształcenia harmoniczne.
Gdy zniekształcenia harmoniczne nie są kontrolowane, obniżają one sprawność systemu o około 3 do 7 procent, według badań Ponemona z zeszłego roku. Dzieje się tak, ponieważ przewodniki tracą więcej energii, a transformatory nagrzewają się bardziej niż powinny. Gdy zniekształcenie napięcia przekracza 5% THD, problemy pojawiają się bardzo szybko. Przekaźniki zabezpieczeniowe przestają działać poprawnie, a kondensatory często ulegają awarii. Problem nasila się również w przypadku falowników. Urządzenia pracujące w środowisku o wysokim poziomie zakłóceń harmonicznych wykazują uszkodzenia izolacji o 15–20% szybciej, co wiąże się z częstszymi naprawami i wyższymi kosztami. Szczególnie poważne sytuacje występują przy rezonansie między indukcyjnością sieci a parametrami wynikającymi z pracy falowników fotowoltaicznych. Ten efekt powoduje wzrost niektórych składowych harmonicznych do takich wartości, że urządzenia bywają czasem uszkadzane bez możliwości naprawy.
Organizacje standardów na całym świecie ustaliły dość rygorystyczne zasady dotyczące poziomu odkształcenia harmonicznego napięcia (THD), które musi pozostać poniżej 5%, a harmoniczne prądu nie mogą przekraczać 8% w punktach, gdzie systemy podłączone są do sieci energetycznej. Dla instalacji fotowoltaicznych o mocy powyżej 75 kilowatów obowiązuje dodatkowy wymóg wynikający ze standardu IEC 61000-3-6, który nakazuje przeprowadzenie specyficznych testów pomiarowych tych emisji harmonicznych. Spełnienie wszystkich tych regulacji zwykle wiąże się z wdrażaniem różnych technik redukcji. Do najczęstszych metod należą projektowanie falowników o lepszych topologiach oraz instalowanie aktywnych filtrów mocy. Obecnie większość organów regulacyjnych wymaga ciągłego monitorowania harmonicznych w farmach słonecznych. Pozwala to uniknąć kosztownych kar w przypadku wystąpienia problemów ze stabilnością sieci spowodowanych nadmierną zawartością harmonicznych.
Filtry aktywne mocy lub APF eliminują dokuczliwe zniekształcenia harmoniczne w systemach solarnych, wykrywając i kompensując szkodliwe prądy w czasie rzeczywistym. Działają one przy użyciu czujników prądu oraz technologii DSP, analizując przebiegi prądów obciążenia i wykrywając nawet najmniejsze zaburzenia harmoniczne, takie jak zniekształcenia trzeciego rzędu. Niektóre testy terenowe wykazały, że APF potrafią zmniejszyć całkowite zniekształcenie harmoniczne o prawie 88% w elektrowniach słonecznych o mocy 500 kW w porównaniu do tradycyjnych filtrów pasywnych. Taka wydajność znacząco wpływa na stabilność i efektywność systemu.
Monitorowanie prądu sieciowego odbywa się ciągle za pomocą czujników efektu Halla, które wykrywają sygnały harmoniczne z dość dużą dokładnością – błąd wynosi około pół procenta. Następnie zaawansowane algorytmy DSP wykonują poważne obliczenia numeryczne, generując prądy przeciwne dokładnie w przeciwfazie do wykrytych harmonicznych. Spójrz na to, co badacze odkryli w swojej pracy z 2023 roku dotyczącej technik kompensacji w czasie rzeczywistym. Wykazali, że gdy filtry aktywnej mocy działają z częstotliwością przełączania dochodzącą do 20 kiloherców, mogą one skutecznie wyeliminować niemal wszystkie uciążliwe piąte i siódme harmoniczne już w ciągu dwóch tysięcznych sekundy. Dość imponujące osiągnięcie dla każdego, kto na co dzień zajmuje się problemami jakości energii elektrycznej.
Ta metoda sterowania oddziela chwilowe składowe mocy czynnej (p) i biernej (q) przy użyciu transformacji Clarke'a. Poprzez synchronizację z napięciem sieciowym za pomocą pętli fazowej (PLL), metoda p-q utrzymuje współczynnik mocy powyżej 0,98 nawet podczas wahania nasłonecznienia o 30%. Badania wykazują, że podejście to zmniejsza zapotrzebowanie na moc bierną o 72% w porównaniu z tradycyjnymi regulatorami PI.
Ten system pobiera sygnały kompensacyjne i przekształca je w rzeczywiste polecenia przełączania poprzez tzw. modulację wektorową PWM. Obecnie większość aktywnych filtrów mocy oparta jest na falownikach z tranzystorami IGBT, które osiągają sprawność powyżej 97 procent dzięki bardzo sprytnym technikom kompensacji czasu martwego, które zmniejszają dokuczliwe straty przełączania. Analizując różne publikacje naukowe dotyczące falowników napięciowych z modulacją PWM, stwierdzamy, że te konstrukcje potrafią eliminować harmoniczne w paśmie przekraczającym 2 kHz. I oto coś ważnego – całkowite zniekształcenie harmoniczne utrzymywane jest poniżej 4%, spełniając wszystkie wymagania określone w najnowszej normie IEEE 519 z 2022 roku.
| Parametr | Filtr tradycyjny | Aktywny filtr mocy |
|---|---|---|
| Czas reakcji | 50–100 ms | <2 ms |
| Obsługa rzędów harmonicznych | Stała (5., 7.) | 2.–50. |
| Redukcja THD | 40–60% | 85–95% |
| Adaptowalność | Brak | Śledzenie obciążenia dynamicznego |
Poprawna integracja aktywnych filtrów mocy (APF) w elektrowniach fotowoltaicznych wymaga starannego doboru ustawień i strategii sterowania, które zapewniają zgodność ze standardami sieciowymi przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości energii elektrycznej. Większość nowoczesnych instalacji korzysta z układów równoległych APF, ponieważ podłączenie równoległe pozwala na bieżące eliminowanie harmonicznych bez zakłócania procesu generowania energii słonecznej. Zgodnie z badaniami opublikowanymi w 2023 roku przez IntechOpen, około 89 procent nowych dużych farm słonecznych wykorzystuje obecnie te równoległe APF współpracujące z systemami blokady fazy (PLL). Takie układy potrafią precyzyjnie synchronizować napięcie sieciowe, zazwyczaj z dokładnością do pół stopnia w każdą stronę. Taka dokładność znacząco wpływa na ogólną wydajność tych instalacji fotowoltaicznych.
Filtry aktywne typu Shunt działają poprzez wstrzykiwanie prądów przeciwdziałających harmonicznym do sieci za pośrednictwem falowników napięciowych. Kluczowe zalety obejmują:
Sterowniki adaptacyjne poprawiają tłumienie harmonicznych w warunkach zmieniającego się nasłonecznienia poprzez automatyczne dostosowywanie parametrów wzmocnienia. Testy terenowe przeprowadzone w 2024 roku wykazały, że systemy adaptacyjne zmniejszyły całkowite zniekształcenie harmoniczne (THD) z 8,2% do 3,1% przy częściowym cieniowaniu, osiągając wynik o 42% lepszy niż modele o stałym wzmocnieniu pod względem odpowiedzi przejściowej.
W nowoczesnych elektrowniach fotowoltaicznych dominują trzy główne podejścia integracji:
| Metoda | Redukcja THD | Koszt wdrożenia |
|---|---|---|
| Centralny APF | 82-91% | $15,000-$35,000 |
| APF na poziomie stringu | 74-86% | $8,000-$18,000 |
| Inwerter hybrydowy APF-PV | 89-95% | Projektowanie zintegrowane |
Analiza przeprowadzona w 2024 roku na platformie ScienceDirect ujawniła, że układy hybrydowe zwiększyły wydajność energetyczną o 6,8% w porównaniu z samodzielnymi rozwiązaniami APF w instalacjach fotowoltaicznych o mocy 500 kW.
Hybrydowe systemy fotowoltaiczno-aktywne filtry mocy wykorzystują obecnie specjalne falowniki, które jednocześnie obsługują konwersję energii i redukują zakłócenia elektryczne. Najnowsze projekty wbudowują funkcję filtrowania mocy bezpośrednio w głównym module falownika PV. Według badań Wonga i współpracowników z 2021 roku, zmniejsza to liczbę potrzebnych komponentów o około 37% w porównaniu z oddzielnymi elementami. Te systemy działają dzięki inteligentnym technikom przełączania, które pozwalają im śledzić punkt maksymalnej mocy słonecznej i równocześnie eliminować niepożądane harmoniczne. Wykorzystują wspólne kluczowe komponenty, takie jak kondensatory szyn DC i moduły IGBT, które widzimy w większości współczesnych urządzeń elektronicznych. Testy w warunkach rzeczywistych wskazują, że te układy utrzymują całkowite zniekształcenie harmoniczne poniżej 3%, co jest dość dobrym wynikiem, biorąc pod uwagę, że osiągają również sprawność konwersji światła słonecznego na energię elektryczną na poziomie około 98,2%. Dość imponujące dla rozwiązania, które pomaga oczyścić sieci energetyczne i lepiej wykorzystać odnawialne źródła energii.
Symulacje sprzętowe w pętli (HIL) systemów hybrydowych o mocy 500 kW wykazują 89% szybsze czasy reakcji na harmoniczne niż konwencjonalne filtry pasywne. Badanie z 2024 roku dotyczące energii odnawialnej wykazało, że adaptacyjne regulatory w systemach PV-APF zmniejszają fluktuacje napięcia o 62% w warunkach częściowego cieniowania. Wdrożenia terenowe pokazują utrzymującą się redukcję współczynnika THD poniżej 5% przez ponad 1 200 godzin pracy, nawet przy obciążeniach nieliniowych sięgających 30%.
Gospodarstwo rolne zainstalowane systemy fotowoltaiczne wyeliminowało przegrzewanie transformatorów spowodowane harmonicznymi dzięki integracji PV-APF. System hybrydowy wykorzystuje osiem inwerterów dwufunkcyjnych o mocy 60 kVA połączonych szeregowo, osiągając:
Monitorowanie po instalacji potwierdziło zgodność ze standardami IEEE 519-2022 w warunkach zmiennej zachmurzenia sięgającej 25%.
Filtry aktywne pomagają utrzymać wartości w granicach przepisów dotyczących napięcia sieciowego, ograniczając całkowite zniekształcenie harmoniczne (THD) poniżej krytycznego progu 5% określonego w normie IEEE 519-2022. Zgodnie z najnowszymi badaniami z 2023 roku analizującymi dwanaście dużych instalacji fotowoltaicznych, filtry te zazwyczaj poprawiają współczynnik mocy o wartość od 0,15 do 0,25, jednocześnie redukując problemy związane z niestabilnością napięcia o około dwie trzecie. Szczególną ich wartością jest zdolność radzenia sobie z nagłymi spadkami napięcia występującymi podczas przesłaniania chmurami paneli słonecznych, co może poważnie zakłócać stabilność sieci. Większość nowoczesnych specyfikacji sieciowych wymaga, aby zmienność napięcia nie przekraczała 10%, a filtry aktywne systematycznie spełniają ten warunek w różnych warunkach pracy.
Wahania natężenia promieniowania słonecznego generują niepożądane interharmoniczne w zakresie częstotliwości od 1 do 2 kHz, z którymi standardowe falowniki po prostu nie są skutecznie wyposażone. Aby temu zapobiec, filtry aktywne wykorzystują modulację szerokości impulsów w czasie rzeczywistym z czasem reakcji poniżej 50 mikrosekund, skutecznie eliminując te zniekształcenia harmoniczne. Testy terenowe wykazały imponujące wyniki, z obserwowanym zmniejszeniem o około 85–90% interharmonicznych o częstotliwości 150–250 Hz. Te ulepszenia są kluczowe, ponieważ zapobiegają przegrzewaniu transformatorów, jednocześnie redukując straty w liniach o około 12–18% w instalacjach fotowoltaicznych o mocy przekraczającej jeden megawat. Dodatkową korzyścią jest współpraca tych filtrów z rozwiązaniami magazynowania energii, podczas której znacząco ograniczają one migotanie napięcia podczas nagłych zmian w produkcji energii słonecznej, osiągając według pomiarów branżowych współczynniki tłumienia na poziomie 60–75%.
Filtry aktywnej mocy są o około 30–40 procent droższe na wstępie niż pasywne alternatywy, ale z czasem przyniosą znacznie większe oszczędności. Te systemy działają z wydajnością 92–97 procent, co redukuje roczne koszty utrzymania o około 18–22 dolarów za każdy kilowat przez pięć lat. Jeszcze większą zaletą jest ich modułowa konstrukcja. Obiekty mogą instalować te filtry stopniowo i nadal zapewniać płynną pracę, ponieważ wbudowana redundancja utrzymuje poziom zniekształceń harmonicznych poniżej połowy jednego procenta, nawet gdy któryś z filtrów wymaga konserwacji. Istnieje jednak jeden haczyk – prawidłowe uruchomienie tych systemów wymaga dodatkowych nakładów w wysokości około 4,50–6,80 dolara za kW, które należy doliczyć do kosztów instalacji. Dla mniejszych instalacji poniżej 50 megawatów oznacza to konieczność dokładnego przeanalizowania danych przed podjęciem decyzji, czy długoterminowe korzyści przeważają nad początkową ceną.
Główne źródła harmonicznych w elektrowniach fotowoltaicznych to falowniki napięciowe, które odpowiadają za dwie trzecie prądów harmonicznych, oraz oddziaływania między wieloma falownikami lub nasyceniem transformatorów.
Zniekształcenia harmoniczne mogą zmniejszyć sprawność systemu o 3 do 7%, prowadzić do nieprawidłowego działania przekaźników zabezpieczeniowych i uszkodzeń kondensatorów oraz zwiększać awaryjność izolacji falowników o 15 do 20%.
Całkowite zniekształcenie harmoniczne napięcia (THD) powinno być niższe niż 5%, a harmoniczne prądu nie powinny przekraczać 8% zgodnie z kilkoma normami, w tym IEC 61000-3-6 dla instalacji większych niż 75 kW.
Filtry aktywnej mocy wykorzystują czujniki prądu i technologię DSP do wykrywania oraz kompensowania prądów harmonicznych w czasie rzeczywistym, znacząco redukując całkowite zniekształcenie harmoniczne w systemie.
Chociaż filtry aktywnej mocy poprawiają zgodność z kodem sieciowym i jakość energii, ich początkowe koszty są wyższe w porównaniu z pasywnymi alternatywami. Jednak oferują lepsze oszczędności długoterminowe dzięki zwiększonej efektywności i mniejszym kosztom utrzymania.
Gorące wiadomości